به گزارش خبرنگار صنعت نویس، سال 95 را به نوعی باید سال دو آزمون بزرگ خودروسازان داخلی دانست که یکی از آنها به ارتباطات بین المللی مرتبط می شد و دیگری با حوزه تولید در ارتباط بود. در آزمون اول، با توجه به اینکه توافق هسته ای و برجام راه را برای مذکره و مشارکت خودروسازان داخلی با خارجی ها باز کرد، مدیران عامل ایران خودرو و پارس خودرو و سایپا اقداماتی را در این مورد انجام دادند که در این بین به نظر می رسد مدیرعامل آبی های جاده مخصوص عملکرد بهتری را از خود به جا گذاشته است.

مرد قراردادهای خودرویی

هاشم یکه زارع که حالا وارد چهارمین سال مدیرعاملی بزرگترین خودروساز ایران شده، توانست بالاخره قرارداد با پژو را وارد فاز اجرایی کرده و اولین محصول پسابرجامی جدید صنعت خودرو کشور را در مدار تولید قرار دهد. هرچند هنوز این محصول (پژو 2008) به صورت رسمی رونمایی و روانه بازار نشده، با این حال در خط تولید قرار گرفته و احتمالا اواخر اردیبهشت ماه امسال پیش فروش خواهد شد.

به اعتقاد کارشناسان، مدیرعامل ایران خودرو از آن جهت که توانست بار دیگر پژو را به "جاده مخصوص" بازگرداند، عملکرد موفق تری را در این حوزه و در مقایسه با  مدیران عامل سایپا و پارس خودرو از خود به جا گذاشته است. گفته می شود یکه زارع هم اکنون مشغول مذاکره با مسوولان فیات ایتالیا نیز هست و طبعا اگر بتواند پای این غول خودروسازی اروپا را به ایران باز کند، به نوعی به مرد قراردادهای خارجی خودروسازی کشور تبدیل خواهد شد، چه آنکه پیش تر در پارس خودرو نیز توانست همکاری میان این شرکت و نیسان ژاپن را رقم بزند. یکه زارع اما در حوزه تولید نیز توانست سال خوبی را برای ایران خودرویی ها رقم بزند، چه آنکه تیراژ این شرکت در مقایسه با سال 94 حدود 31 درصد افزایش یافت. این البته در حالی است که مشتریان هنوز هم رضایت چندان بالایی از کیفیت برخی محصولات ایران خودرو ندارند و بنابراین چالش کیفی را می توان یکی از نمرات ضعیف مدیرعامل ایران خودرو در سال 95 به حساب آورد. ایران خودرو همچنین در حوزه صادرات نیز نتوانست کارنامه قابل قبولی را از خود به جا بگذارد و بنابراین نمی توان در حوزه نمره قبولی به یکه زارع داد. 

ناجی سایپا

اما به سراغ مدیرعامل سایپا برویم، کسی که هم اکنون از او به عنوان ناجی دومین خودروساز بزرگ ایران یاد می شود. مهدی جمالی که بیشترین تمرکز خود را در سایپا روی بهبود اوضاع مالی این شرکت گذاشته، توانست طی سال 95 سرو سامانی به وضع مالی این شرکت بدهد و کارشناسان این موضوع را نکته درخشان کارنامه جمالی در سال گذشته می دانند. همچنین افزایش تولید حدودا 43 درصدی محصولات سایپا در مقایسه با سال 94 نیز دیگر نکته مثبت کارنامه جمالی به شمار می رود، هرچند دومین خودروساز بزرگ ایران نیز نتوانسته در حوزه کیفی عملکرد درخشان و قابل قبولی را از خود به جا بگذارد.

در واقع تمرکز ضعیف روی بهبود کیفیت محصولات سایپا را می توان امتیاز منفی کارنامه کاری جمالی در سال گذشته دانست. همچنین در حوزه صادرات نیز اگرچه سایپا عملکرد بهتری را در مقایسه با ایران خودرو داشته، اما عدد ضعیف این صادرات همچنین عدم تعریف بازارهای جدید، امتیاز مناسبی را نصیب جمالی نمی کند. جمالی اما در حوزه عقد قراردادهای خارجی نیز اگرچه  اقداماتی مثبتی را انجام داد، اما هنوز سرنوشت مذاکرات و مشارکت سایپا با خارجی ها مشخص نبوده و این شرکت (در تولید محصولات پسابرجامی) وارد فاز اجرایی نشده  است.

مدیرعامل سایپا، از مدت ها پیس مذاکره با مسوولان سیتروئن فرانسه را آغاز کرده و اگرچه تفاهم نامه همکاری مشترک نیز میان دو شرکت منعقد شده، اما هنوز به مرحله قرارداد نرسیده است. البته گفته می شود در آینده نزدیک، سایپا و سیتروئن نیز قرارداد همکاری مشترک خود را امضا خواهند کرد، که اگر این اتفاق در شرایطی برد-برد رخ بدهد، امتیاز مثبتی در کارنامه سال 96 مدیرعامل سایپا درج خواهد شد.

سرگرمی چینی در پارس خودرو

اما هرچه مدیران عامل ایران خودرو و سایپا در مذاکره با خودروسازان خارجی فعال بودند، ناصر آقامحمدی مدیرعامل پارس خودرو چندان وقعی به این ماجرا نگذاشت، گویی اصلا این شرکت چندان به دنبال همکار خارجی در پسابرجام نیست.

طی دو سال گذشته که خودروسازی ایران شاهد رفت و آمد خارجی ها بوده، کمترین خبرها در مورد مشارکت های خارجی، از دل پارس خودرو بیرون آمده و کمتر کسی یادش می آید مدیرعامل این شرکت در مورد مذاکرات و مشارکت های خارجی صحبتی کرده باشد. آقامحمدی نیز درست مانند یکه زارع و جمالی، کارنامه قابل دفاعی را در حوزه کیفی طی سال 95 از خود به جا نگذاشته است، هرچند وی نیز توانست تیراژ پارس خودرو را در مقایسه با سال 94 حدود 26 درصد بالا ببرد. به نظر می رسد مدیرعامل پارس خودرو حسابی سرگرم محصولات چینی این شرکت شده و نیازی نمی بیند تا با خودروسازان معتبرتری وارد مذاکره و مشارکت شود. در کارنامه صادرات وی نیز مانند همتایان ایران خودرویی و سایپایی اش  نقطه درخشانی به چشم نمی آید و این نشان می دهد "صادرات" به نوعی نقطه ضعف بزرگ مدیران عامل خودروسازی ایران در سال 95 بوده است.

انتهای پیام/