به گزارش صنعت نویس،بازار سهام در دو هفته اخیر به دنبال اجرای برجام شاهد ثبت رکوردهای کم نظیری از جمله افزایش 7 هزار واحدی شاخص در 9 روز، افزایش بیش از 2 هزار واحدی در یک روز، تجربه ارزش معاملات روزانه بالای 500 میلیارد تومان و...بوده که با وضعیت این روزهای اقتصاد ایران که شاهد رکود عمیق اقتصادی و کاهش قیمت نفت به حدود 25 دلار می باشد جای تامل و بررسی دارد.

علیرغم حرکت بازار در مدار مثبت از نیمه دی ماه به بعد، سهامداران و فعالان بازار بعد از فروکش کردن آن موج هیجانی این روزها با سوالاتی از جمله اینکه این موج مثبت تا چه زمانی تداوم خواهد داشت؟ یا اینکه حقوقی ها و حقیقی های بازار در شکل گیری حرکت مثبت بازار در هفته های اخیر چقدر نقش داشتند و آیا در آینده هم می توانند آن را حفظ و ادامه دهند؟ مواجهند.
آنچه بر تردید فعالان بازار سرمایه در این شرایط می افزاید وجود دلایل و علایم منفی قوی و مثبت ضعیف در بخش واقعی و بنیادی اقتصاد برای یک سال آینده است. قیمت نفت به عنوان یکی از متغیرهای اصلی اقتصاد ایران این روزها حال و روز خوبی ندارد و به حدود 25 دلار رسیده و با توجه به رکود اقتصاد جهانی و کاهش رشد اقتصادی چین در سال 2016 دورنمای مثبتی نیز از سوی موسسات بین المللی انرژی برای آن در سالهای آتی پیش بینی نمی شود.
اقتصاد زیر سایه رکود شدید قرار دارد و هیچگونه برنامه ریزی، منابع مالی و سیاست های جدی و جدیدی برای گذر از آن دیده نمی شود و بخش تولید همچنان در حالت احتضار و انتظار به سر می برد و جالب آنکه اکثر برنامه های دیپلماسی پسا برجامی نیز بر بخش بازرگانی و نوسازی بخش خدمات متمرکز شده است، اما از سوی دیگر علایم مثبتی همچون کاهش تحریم ها و به تبع آن آزاد شدن بخشی از منابع مالی، کاهش تحریمها و به تبع آن آزاد شدن منابع مالی، کاهش هزینه مبادلات پولی و احتمال ورود سرمایه گذاری های خارجی و همچنین احتمال قریب به یقین کاهش نرخ سود بانکی در سال آینده و پیش رو بودن افزایش سرمایه در اکثر بانکها می تواند از عوامل مثبت برای رشد بازار سهام به شمار برود.
پس از قطعی شدن اجرای برجام از نیمه دی ماه (3 هفته کاری گذشته) تقریبآ تمام صنایع و شرکتهای بورسی شاهد افزایش قیمت سهام بودند که البته این وضعیت خاص شرایط هیجانی و تا حدود زیادی طبیعی است، اما در آخرین روز کاری هفته التهاب بازار تا حدودی فروکش کرده است.
آنچه که بازار در روزهای آینده به احتمال زیاد به خود خواهد دید خروج تدریجی سهامداران فعال از صنایع غیر متاثر از کاهش تحریم ها همچون صنعت سیمان و افزایش تمایل به صنایع متاثر از اقتصاد بین المللی همچون صنعت خودرو و صنعت پتروشیمی خواهد بود.
در این میان سوالی که باقی می ماند این است که آیا نقدینگی لازم برای تداوم روند مثبت بازار وجود دارد؟ که جواب آن تا حدود زیادی به میزان جدیت و عزم مسولان بانک مرکزی و شورای پول و اعتبار برای کاهش قابل توجه نرخ سود بانکی بستگی دارد. بنابراین، نبض قلب بازار در بانک مرکزی می تپد و نه در پل حافظ.