به گزارش صنعت نویس به نقل از خبرآنلاین اول باید تکلیف رجل سیاسی را مشخص کنی تا بفهمی بالاخره لیلی زن بوده یا مرد بعد که خیالت راحت شد که نمی توانی مثلا به آن نامزد زن زنجانی رای بدهی بروی و چند تا بد حجاب برای مصاحبه پیدا کنی تا نشان دهی اگر کاندیدای اصلح شدن مرد و زن می شناسد حماسه آفرینی مرد و زن نمی شناسد.بعدتر هم باید به هر دری بزنی تا انتخابات دو قطبی بشود در ادامه هم باید معجزه هزاره سوم و سایر معجزاتش را از توش برداری تا تنور انتخابات آنقدرها هم گرم نشود! حالا هم باید نگران زنده بودن مناظراتش باشی تا نامزدها همدیگر را نکشند.

چون یک رئیس جمهور خوب یک رئیس جمهور زنده است اما مشکل اینجاست که یک مناظره خوب هم یک مناظره زنده است! خلاصه اصن یه وضعی ... اینکه چرا تا این حد دلواپس سوتی کاندیداهای مورد اطمینان و صلاحیت دارمان هستیم کمی مشکوک یه نظر می رسد چون بدون شک یکی از این 6 نفر رئیس جمهور خواهد شد و اینطوری باید بعدها نگران سوتی های خود رئیس جمهور باشیم! چون تجربه نشان داده برای کسی که سوتی می دهد فرق نمی کند چه کاره باشد.

هر چند که باز تجربه نشان داده معمولا آنهایی سوتی داده اند که اتفاقا خیلی هم مطمئن بوده اند! گفتم که دموکراسی مقوله پیچیده ای است و کلی دردسر دارد.

البته مخالفین پخش زنده، به ناآرامی های انتخابات سال 88 استناد می کنند در صورتیکه منطقی تر آن است که به آرامش انتخابات سال 92 رجوع کنند. هر چند که در سال 88 هم مشکل از گیرنده ها و حتی فرستنده ها و یا پخش زنده نبود مشکل از آدم های زنده ای بود که عکس های غیر زنده را نشان می دادند که البته هنوزم آنها زنده اند اما بدون صلاحیت!!

علی رغم همه این چیزها که گفتیم اگر باز هم خیلی نگرانید پیشنهاد می کنیم مناظرات هم مانند فوتبال با 39 ثانیه تاخیر پرگزار شود تا بشود مناظرات را مهندسی کرد. هر چند این مسئله هم مشکوک است چرا رسانه ملی که همیشه دستی بر مهندسی برنامه هایش دارد این بار از پخش زنده مناظرات تا این حد حمایت می کند! وای که چقدر همه چیز پیچیده است...